ایوان نجف عجب صفایی دارد
خیل عظیم مشتاقان صف کشیده اند تا اذن دخول بخوانند و چمشان خود را با ایوان طلای نجف جلا دهند. داخل صحن و سرای مولای متقیان غوغایی است، حلقه های عزاداری هر کدام به زبان خود در مدح امیرالمومنین و در سوگ فرزند گرانقدرش مشغول هستند.
عده ای دیگر حیدر حیدر گویان با دستهایی که به نشانه بیعت بالا رفته است، فوج فوج به مضجع مطهر نزدیک می شوند. در این میان، یکی دو نفری بیهوش روی دست به بیرون منتقل می شوند. گویا معدود افرادی که جثه ای نحیف دارند، ممکن است در فشار جمعیت به مشکل بخورند. ندای لبیک یا حسین و لبیک یا حیدر لحظه ای قطع نمی شود، جمعیت گرد ضریح نورانی تندیس عدالت طواف می کنند و از سمت دیگر که روبروی باب الطوسی است، خارج می شوند.
وجه تسمیه باب الطوسی از آن جهت است که مسجد و مقبره این محدث بزرگ در ضلع شمالی حرم قرار دارد. در واقع آنجا خانه شیخ بوده که بعد از رحلت در سال 460 هجری به وصیت او تبدیل به مسجد می شود. آنها که اهل حدیث و رجال هستند می دانند شیخ طوسی مشهور به «شیخ الطائفه» مشهورترین شاگرد شیخ مفید است و نویسنده دو کتاب از «اصول اربعه» شیعیان، یعنی «تهذیب الأحکام» و «الإستبصار فیما اختلف من الأخبار» که به اختصار تهذیب و استبصار نامیده می شوند.
ورودی دیگر حرم مطهر در ضلع جنوبی قرار دارد که به باب القبله مشهور است و مسیر آن از شارع الرسول(ص) می گذرد؛ این همان خیابانی است که بیت اجاره ای آیت الله العظمی سیستانی در یکی از کوچه های شرقی آن قرار دارد. منزل قدیمی حضرت امام(ره) هم در یکی از کوچه های غربی اش قرار دارد و زائران می توانند از آن بازدید داشته باشند. اگر کمی کنجکاوی به خرج دهید، در کوچه دیگری نیز مزار علامه امینی، صاحب کتاب گرانسنگ الغدیر را پیدا خواهید کرد.
ضلع غربی حرم به صحن فاطمه الزهرا(س) متصل است، همان صحن بزرگی که به همت ایرانی ها و زیر نظر ستاد بازسازی عتبات عالیات ساخته شده و همچنان در حال تکمیل است. صحن حضرت زهرا(س) با 218 هزار متر مربع زیر بنا بزرگترین طرح عمرانی مذهبی جهان اسلام است و وقتی به بهره برداری کامل برسد، بسیاری از مشکلات زائران بابت اسکان مرتفع خواهد شد.
اکثر زائرانی که بعد از زیارت نجف قصد عزیمت به کربلا را دارند، نه از درب جنوبی خارج می شوند و نه از درب شرقی بر می گردند، بلکه درب شمالی را انتخاب می کنند، چرا که پس از گذراندن خیابان شیخ طوسی، به بزرگترین قبرستان جهان یعنی «وادی السلام» منتهی می شود.
ادامه دارد...