امیرالمومنین (ع) تا آخرین لحظه عمر یک لحظه حق را کنار نگذاشت

حق در آیات قرآن تفسیر شده و به این جا رسیده که حق از خدا نازل می‌شود و به خداوند ختم می‌گردد و اگر قرآن هست از حق نازل شده. در اعمال شب قدر که قرآن به سر می‌گیرم باید احترام قرآن را نگهداریم، چرا که این قرآن حق و باطل را برای ما در زندگس مشخص کرده است. تمسک ما به قرآن برای تمیز حق وباطل در عبادات و ارکان زندگی میسر است، به شرطی که اثر وجودی چهارده معصوم را مشاهده کنیم. وقتی در عبارات و عبادات از ائمه خط بگیریم کم نخواهیم آورد، فیض می‌بریم، تعلیم می‌بینیم و خیلی آموزه‌های دیگر را می‌توان به دست اورد. این که هفتاد سال یک مرجع تقلید برای زندگی و معیشت ما احکام را از سیره اهل بیت علیهم السلام استخراج می‌کنند یک کار شاقی است چون خیلی‌ها نمی‌توانند تا به آخر برسند. 

«حق با شماست و در شماست و از شماست و به سوی شماست، شما اهلیت حق را دارید و معدن حق هستید»

درزندگی ما حق چه نقشی دارد؟ مثلاً بگوییم زنده باد رهبر، یا امام حسین علیه السلام و... اینها وقتی ارزش دارد که در زندگی حق را مشخص کرده باشی و همه دعواها برسر همین مشخص شدن حق است. حق با امیرالمومنین علی علیه السلام است و همه قبول کردند"عَلِیٌّ مَعَ الْحَقِّ " ولی قسمت دوم را یعنی " وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِیٍّ" را قبول نکردند چون اگر این را قبول می‌کردند دیگر نمی‌توانستند برای خود نظر داشته باشند ، یا حتی جایگزین امیرالمومنین شوند. یعنی به جای گفتار و کردار امیرالمومنین نظر بدهند، اول آمدند فامیلی و نسب خانوادگیرا مشخص کردند و سپس از راه شیطان و انتخاب شیطان کار خود را کردند. خداوند به شیطان فرصت داد ولی او را اخراج کرد امام علی علیه السلام نیز مهلت دادند ولی طبق حدیث از دین خارج دانستند یعنی اصل خوارج از همانجا آغاز شد.

علی با حقّ است و حق با علی. هر کجا علی علیه السلام باشد، حق هم آن جاست.

یعنی حق همانجا است و به دور حول علی علیه السلام می‌گردد و کسی ازاین مدار خارج شود از جاذبه حق خروج کرده است. کسی ذره‌ی حق را در جایی غیر از خانه علی نمی‌یابد. اگر چنین نگاه داشتیم ولایت او را قبول کردیم والا محبی بیش نیستیم. پیامبراکرم صلی الله علیه و آله می‌فرمایند:

بدانید که پس از من، حق، با على علیه السلام است. به هر سو که برود، حق با او مى رود و از هم جدا نمى شوند، تا در کنار حوض [کوثر] بر من در آیند این همراهی وقتی قابل قبول است که همراه نهج البلاغه باشیم! لذا بعضی در چنین شبی قدر خودشان ، امام علی و محبت ایشان و ضمینه سازی خدا را نمی‌دانند چون نمی‌رسند به ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام. یک واجب دینی را اجرا میکند ولی به فریضه دیگر توجه ندارد"اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ اِنّی حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ" را قبول ندارد ویا به آن عمل نمی‌کند. و حتی برعکس آن را قبول دارد و به آن عمل میکنند.

درزیارت غدیریه امام هادی علیه السلام می‌فرمایند:

و آمیختگى باطل را از حق روشن برطرف کردى

همانطورکه در زیارت جامعه کبیره می‌خوانیم " وَ فَصْلُ الْخِطابِ عِنْدَکُم" امیرالمومنین علی علیه السلام باطل را از حق جدا نمودند همانطور که خودشان اشاره می‌فرمایند:

"نَحْنُ اَقَمْنا عَمودَ الْحَقِّ و هَزَمْنا جُیوشَ الْباطِلِ"(تصنیف غررالحکم و درر الکلم)

ما(اهل بیت)ستونهاى حق را استوارولشکریان باطل را متلاشى کردیم. 

و یا در جایی دیگر در خطبه 33 هنگامیکه امیرالمومنین علی علیه السلام برای کارزار بااهل بصره بیرون می‌آمد، فرمود:

به یقین باطل را می‌شکافم، تا حق از پهلوی آن خارج شود.

امیرالمومنین علی علیه السلام تا آخرین لحظه عمر یک لحظه حق را کنار نگذاشت و از تخریب دشمن نترسید، تا جایی که این اتفاق بزرگ افتاد ، پرسیدند مگر امیرالمومنین علی علیه السلام نماز هم می‌خوانده که در حراب به شهادت رسیده است؟! اگر دشمنان مسئولین را تخریب میکنند ما به جای ترس باید حق و باطل را از هم جدا و مشخص کنیم، باید مواضع برجام و یا سند ننگین 2030 را مشخص کنیم. دولت به هر شکلی در سمت اجرایی قرار گرفته است باید نوکری ملت راکند والا خود نابود می‌شود ، برای این کار بیا حق و باطل را در کار مشخص کن. امیرالمومنین علی علیه السلام در چنین شبی در اوج مظلومیت و تنهایی به شهادت رسید ولی نماش بر تارک هستی به نیکویی یاد می‌شود. مردم کوفه شبزنده دار و اهل عبادت و مناجات بودند ولی شرح حالشان را بخوانید فکر نکنیم انسانهایی بی دین بودند ولی باید ترسید که ولایت نداشتند و فریب شیطان را خوردند و مانند او رجیم گشتند. خودرا با یک روضه و یا سفره قانع نکنیم باید حق  و اهل بیت را بشناسیم والا از اینها جدا می‌مانیم. شب لیله القدر مانند شب کریسمس نیست که یک شعر بخوانی و یک هم نوایی داشته باشی و برگردی به خانه و از صبح باز هم همان کارهمیشگی و رفتارهای خود را ادامه دهیم، این نمی‌شود!