شعر/خراسان مُهر دريا مي شود با گام هاي تو
علیرضا قزوه
وارث:
خراسان در خراسان نور در جان تو مي چرخد
مگر خورشيد در چاك گريبان تو مي چرخد؟
خراسان مُهر دريا مي شـــود با گام هاي تــو
به دست ابرها تسبيح بـــاران تــو مي چرخد
اگر شوق وصالت نيست در آيينـــه ها، درها
چرا آيينه در آيينه، ايــوان تــو مي چــرخد
طواف عاشقان هم بر مـدار چشم هاي توست
سماع صوفيان هم گــرد عرفان تو مي چرخد
به سقّاخانه ات زيباست رقص كاسه هاي نــور
در اين پيمانه، آن پيمانه، پيمان تو مي چرخد
بيابان در بيابان گرگ شد، هـــر كوه، صيّادي
چقدر آهوي زخمي در شبستان تو مي چرخد
در ايـــن آدينه لبريز از آغاز گل، شاعـــــر!
شروع تازه اي در بيت پايان تـــو مي چرخــد