نوحه میثم مطیعی در دهه اول ماه صفر / کربلاتو دوس دارم

سلام سایه‌ سرم، سلام یار و یاورم
تُو ناخوشیا فقط، دلم خوشه به حرم
کربلا اینجاست، قلبم آرومه
چون از تو هیأت، گنبد معلومه
چیزی‌که ما رو به تو می‌رسونه
همین حال و هوای خوبمونه
محرّما سینه می‌زنیم آخه
همین فقط برای ما می‌مونه
من هواتو دوس دارم
نوکراتو دوس دارم
کربلاتو دوس دارم، حسین

دلم هرجا که بره، بازم پیش تو میاد
اونی‌که تو رو داره، بهشت واسه‌چی بخواد
من تو رو میخوام، ای بهشت من
با تو رقم خورد، سرنوشت من
منم گدای قدیمی شما
که از تو غیر تو چیزی نمی‌خوام
روزای بی‌کسی زیاده ولی
شبای روضه تو بسه برام
مستمندم، بیچاره‌‌ام
مثل بارون می‌بارم
با خیالت بیدارم، حسین
من هواتو دوس دارم
نوکراتو دوس دارم
کربلاتو دوس دارم، حسین

کدوم شبه که دلم، هوای تو نکنه
کدوم سرِ خودشو، فدای تو نکنه
بین این لشکر، رسمه همیشه
هرکی بی‌سر شد، سردارت میشه
شکوه استقامت شیعه رو
باید تو چشم شهدا ببینی
شبیهِ محسنِ حججی باید
خودت رو محضر آقا ببینی
بیقرار چشماتم
روضه خونِ سَقّاتم
تا قیامت باهاتم، حسین
من هواتو دوس دارم
نوکراتو دوس دارم
کربلاتو دوس دارم، حسین

صوت این مداحی را اینجا بشنوید: