حجت الاسلام کرمی: مهمترین ویژگی بارز امام(ره) چه بود؟/ حاج سید مهدی میرداماد: تو یادگار فاطمه بودی برای او

کد خبر: 13314
جلسه هفتگی با عنوان بیعت با ولایت همزمان با ایام رحلت امام خمینی(ره) با سخنرانی حجت الاسلام کرمی و مداحی مداحان اهل بیت(علیهم السلام) حاج سید مهدی میرداماد، کربلایی حسین طاهری، کربلایی حسین پویانفر و کربلایی وحید مصطفوی در هیئت فدائیان حضرت زهرا(سلام الله علیها) برگزار شد.
وارث: جلسه هفتگی با عنوان بیعت با ولایت همزمان با ایام رحلت امام خمینی(ره) با سخنرانی حجت الاسلام کرمی و مداحی مداحان اهل بیت(علیهم السلام) حاج سید مهدی میرداماد، کربلایی حسین طاهری، کربلایی حسین پویانفر و کربلایی وحید مصطفوی در هیئت فدائیان حضرت زهرا(سلام الله علیها) برگزار شد.

در ادامه گزیده ای از بیانات حجت الاسلام کرمی را می خوانید:



معمولا کسانی که وارد جریانات سیاسی می شوند، چون مشاغل سیاسی دارند، درگیری های اجتماعی دارند، تنشهای حزبی دارند، این جریانات معمولا جهات دیگر آنها را تحت الشعاع قرار می دهد و سیطره معمولا با همین بعد سیاسی آنهاست.

اما خصوصیت حضرت امام و نوعاً رهبران مذهبی که به عنوان لیدر، جریانهای بزرگ تاریخ اسلام را سیاست کردند، چه در ائمه(علیهم السلام)، این پرداختن به همه جوانب و این ابعاد متنوع را در نظر گرفتن، جزء بارزه های آنها بوده است.

کسانی که به اینگونه جریانات سیاسی وارد می شوند، معمولا جنبه های مذهبی شان کمرنگ است. یا جنبه های علمی شان تحت تاثیر قرار میگیرد. اما امام (رض) همه ابعاد انسانی شان تکمیل بود. یعنی در عین سیاستمداری یک عابد بودند، یک عالم بودند، یک عارف و حکیم بودند.

امام(رض) در همه ابعاد وجودی در قله و کمال بودند. یکی از ابعاد وجودی هر انسانی که در هر عرفی قابل ستایش است، مسئله شجاعت است. شجاعت به معنای اقدام به جا و مقتضی و به هنگام انجام دادن، آن هم در شرایط حاکم آن زمان.

از دیگر ویژگی های امام(رض) تواضع بود که ایشان واقعا هیچ شأن و جایگاهی برای خودشان قائل نبودند.از دیگر ویژگی های ایشان تعبّد بود به معنای اینکه انسان به حدود شرعی التزام داشته باشد.

امام(رض) زاهد بود. زهد نه به معنای اینکه در خانه بنشین و در را ببند و وارد سیاست نشو، به این معنا که مثل امام در قله هرم باشی و پایت نلغزد.

از همه اینها مهمتر، روحیه توسل حضرت امام(رض) به ذوات مقدسه ائمه(علیهم السلام) بوده است. من این را از خود آقای جوادی شنیدم که می گفتند در هیئت هفتگی که ما داشتیم، حضرت امام غیر قابل کنترل بودند. زیارت جامعه کبیره، برنامه هر روزشان بوده است.

یکی از برنامه های هر روز ایشان این بود که بعد از نماز صبح، زیارت عاشورا می خواندند. مرحوم آقا سید احمد خدا بیامرز می گفتند این اواخر دیگر دستمال کاغذی کفاف اشکهای امام را نمی داد و ما به ایشان حوله می دادیم.

در ادامه این مراسم، مداحان اهل بیت(علیهم السام) به مداحی پرداختند؛

شعر خوانده شده توسط حاج سید مهدی میرداماد:



ما را به جز هوای شما پر نمی دهند
ما را به جز برای شما سر نمی دهند
بال وَبالْ مانع اوج است پس اگر...
...بالم نمی دهند چه بهتر نمی دهند
گاهی کنار دلبریت جبر لازم است
دل را به اختیار به دلبر نمی دهند
جبریل هم به قبّه ی تو ره نیافته
معراج را به غیر پیمبر نمی دهند
آن جا که میل یار اسیری عاشق است
در بند می روند ولی سر نمی دهند
ایرانیان به هیچ بزرگ قبیله ای
جز خاندان فاطمه دختر نمی دهند
تا زنده ایم ترک ولایت نمی کنیم
با غیر آل فاطمه وصلت نمی کنیم
هر دیده ای به دیده ی گریان نمی رسد
فصل خزان به فصل بهاران نمی رسد
در بین گریه حاصل ما رشد می کند
باران بدون سیل به پایان نمی رسد
یک جا اگر تمامی خلقت گدا شود
نقصی به آستان کریمان نمی رسد
روزی ما کم است که مصحف نخوانده ایم
عیب از کریم نیست که مهمان نمی رسد
با دوری از صحیفه سجادیه قسم
علامه هم به معنی قرآن نمی رسد
بفرست سمت دشت غلام سیاه را
یک چند وقتی است که باران نمی رسد
کیسه به دوشی تو اگر کار هر شب است
این پینه های شانه به درمان نمی رسد
ما مستمند کیسه ی خیراتی توایم
ذاتاً فقیر آن کرم ذاتی توایم
آقای من! حریم تو از عرش برتر است
با این که خاکی است بهشت معطر است
عادت نموده ایم به این گنبدی که نیست
حیف از حریم تو که بدون کبوتر است
فرصت غنیمت است ابوحمزه ای بخوان
امشب برای پاکی این قوم بهتر است
با تربت حسین به «تسبیح» می رسیم
این تربت حسین عجب بنده پرور است
اول فدایی قدمت مادر تو بود
پس مادرت به تو ز همه با وفاتر است
تو یادگار فاطمه بودی برای او
حالا که شد فدای تو عالم فدای او
/س113