حجت الاسلام صدیقی: شیطان حرام را تزئین می کند! +گزارش تصویری

مناجات شعبانیه یکی از برجسته ترین مناجاتها است. امام علی علیه‌السلام در شب نیمۀ شعبان سر به سجده گذاشتند و دعای کمیل را از ابتدا تا انتها قرائت کردند و اویس عرضه داشت که این چه دعایی بود؟ ایشان فرمودند: دعای خضر.

چیزی را که ما در تکامل به سوی مقصد عامل اساسی میدانیم محبت است. علم خیلی خوب است ولی محرک نیست. علم چراغ است، آدرس است. کسی آدرس داشته باشد و چراغ روشن باشد و راه مشخص باشد؛ چه زمانی انسان به سمت مقصد حرکت می کند؟ وقتی که انگیزه پیدا می کند.

شدت اشتیاق انگیزه را ایجاد می کند و اراده منبعث از انگیزه است. مسألۀ محبت در میان محرک هایی که می تواند برای بشر عامل سیر و سلوک باشد، چیزی بالاتر از محبت نیست.

بزرگان ما، محبت را معلول ادراک جمال مقصد کامل میدانند. محبت درک عقل ملایم در محبوب است. انسان کودکش را دوست دارد؛ این کودک هر چقدر کمال داشته باشد، با وجود پدر هماهنگی دارد، محبت او را بیشتر می کند. بچه ای که ادب دارد و اهل عبادت است و پاکیزه و درس خوان است و خوش اخلاق است و به پدر و مادر احسان می کند، هر چقدر از این کمالات زیبای درونی در فرزند بیشتر باشد، درکی که پدر نسبت به فرزند پیدا می کند، عطش و عشق او را نسبت به فرزندش بیشتر میکند.

انسان ابتدا چیزی را در محبوب درک می کند و او با وجودش هماهنگی و سنخیت دارد و وحدتی بین محب و محبوب هست. این نوع جذبه انسان را از خود بیرون می کشد. آن عواملی که موجب جدایی من و محبوب می شود، تمامی آن را آب می کند، لذا گفتند: محبت آتش است. عشق شعله است. خاصیتش این است که غیر دوست را خاکستر می کند.

خداوند متعال فرموده است: من در بین شرکا بهترین شریک هستم. هر کسی بین شرکا با من شریک باشد، سهم خود را به او واگذار می کنم. این غیرت خداست. خداوند می فرماید: اگر مرا دوست داری، نباید غیر از مرا دوست داشته باشی.

نفس همانند شیطان است. حرام را زیبا جلوه می دهد. تمام امور دنیا از دور خوش است. شیطان حرام را تزئین می کند. خداوند منان بر اساس غیرتی که دارد، کسی را که در دل شریکی برای خدا داشته باشد را قبول نمی کند.

خداوند متعال برای هیچ کسی دو دل در درونش قرار نداده است. چون دل یکی است، دلبر یکی است. کسی که دلبرهای متعدد دارد، دلش هرز است و حفاظ ندارد. دلش تجزیه شده است. دل واحدی ندارد و خاصیت دل از آن گرفته شده است. در غیر اینصورت دل یک دلبر بیشتر ندارد.

در مناجات شعبانیه که هم علی علیه‌السلام آن را می خواندند و هم تمام ائمه، به ما توجه می دهد کسانی که اهل گناه و معصیت هستند دلشان، گِل شده است. این دل بی خاصیت شده است.

اگر دل سالم نباشد، روز قیامت هیچ ندارد. دل بیمار به بهشت راه ندارد. دل بیمار لیاقت دیدن جمال پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را ندارد. لذا دل را باید سالم کرد.

بیماری دل به چیست؟ به این است که دل دلبرهای متعدد داشته باشد. در مناجات شعبانیه امام علی علیه‌السلام به خداوند اینگونه عرضه میدارد: خداوندا من عاجز و ناتوان هستم، زورم به نفسم نمی رسد و از من قوی تر است.

نفس را جلوی حرارت گناه قرار نده که وقتی حرارت به آن می خورد، دهان باز می کند.

آنجا که عقاب پر بریزد   از پشه لاغری چه خیزد؟

کار نفس شرارت و خیانت است. اگر پل تقوا نباشد به بهشت نخواهید رسید. لذا در مناجات شعبانیه می فرمایند: من عاجز و ناتوان هستم و چیزی که مرا از طوفان نفس سالم عبور می دهد، محبت توست. 

در ادامه این مراسم؛ ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج میثم مطیعی به مناجات خوانی پرداختند.