حجت الاسلام سعیدیان : چه بسیار افرادی که مومن بودند ولی مومن نماندند
وارث: ایام ولادت امام رضا علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام سعیدیان و مداحی حاج محمد کمیل و کربلایی قاسم تقوایی برگزار شد در هیئت یاس علقمه برگزار شد.
در ادامۀ خبر متن سخنان حجت الاسلام سعیدیان را می خوانید :
در روایات معصومین علیهم السلام آمده است: مردم در آخرالزمان صفتی دارند که می میرند در حالی که شیعه و مومن نیستند و تعبیری از امیرالمومنین علیه السلام داریم که دعاهای این افراد مستجاب نمی شود و برکت از اموال و زندگیشان دور می شود. زندگی که کاملا بدون نظاره خدا و توجه رب العالمین و حضرات معصومین علیهم السلام است. آن صفت چیست؟ مردم آخرالزمان صفتی دارند که خیلی زود رنگ عوض می کنند. آدم های استوار در مسیر درست نیستند. امیرالمومنین علیه السلام درباره ایشان می فرمایند: صبح دین دارند، بعد از ظهر می بینیم این آدم قبلی نیست. خدا از این صفت خیلی بدش می آید.
«انّ العبد يصبح مؤمناً و يمسي كافراً، و يصبح كافراً و يمسي مؤمناً، و قوم يعارون الايمان ثمّ يسلبونه، و يسمّون المعارين، ثمّ قال: فلان منهم.»1
باید تکلیف خودمان را روشن کنیم. امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند: چه بسیار افرادی که مومن بودند ولی مومن نماندند.
خودمان باید خودمان را زنده کنیم. مگر نمی گوییم نام سید الشهدا علیه السلام مقدس است پس چرا دعاهایمان مستجاب نمی شود؟ حتما یک مشکلی داریم، باید آن مشکل را برطرف کنیم.
کسی که در این دنیا حضرت زهرا سلام الله علیها و امام حسین علیه السلام را نبیند، در آن دنیا هم نمی تواند ببیند. مومن دروغ نمی گوید.
چه می شود که ما وصل نمی شویم؟
چهار دلیل برای نرسیدن به اهل بیت علیهم السلام و ثابت قدم نبودن بیان شده است:
اولین دلیل، انتخاب محیط نامناسب است. محیط در پیشرفت انسان خیلی اثر دارد.
و در روایات می فرمایند «المجالسه موثره» همین که کنار هم می نشینیم، اثر دارد. امام رضا علیه السلام فرمودند: رفیق می خواهید ما را انتخاب کنید. اینکه نمی رسیم به آدم های اطرافمان بر می گردد. مرحوم علامه تهرانی می فرمودند: رفقا را دقت کنید، شما از نفوس یکدیگر متاثر می شوید.
معاشرت در این حد تاثیر دارد. روح ناسالم را با روح سالم دیگران می توانیم ترمیم کنیم.
آیت الله حق شناس تعریف می کردند جایی رفتم یک سری از طلبه ها داشتند غیبت می کردند و درباره مقام معظم رهبری صحبت می کردند. ایشان تعریف می کنند من توجهی نکردم و حواسم را برای کاری دیگر متمرکز کردم. اولین باری که بعد از آن اتفاق به محضر آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف رسیدم، حضرت عصبانی جواب سلامم را دادند. پرسیدم آقا چرا با من این چنین سلام می دهید؟ حضرت پرسیدند کجا بودی عبدالکریم؟ ایشان گفته بودند: آنجایی که من بودم کسان دیگری داشتند پشت سر آقا حرف می زدند. امام زمان فرموده بودند: عبدالکریم ما از شیعیانمان توقع نداریم، حتی اگر در جایی احتمال می دهند به گناه بیفتند بروند. امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف فرموده بودند: انقدر که ما دلمان برای دین شما می سوزد خودتان دلتان برای دینتان نمی سوزد.
مگر سلمان و ابوذر «منا اهل البیت» نشدند؟ آن کسانی که به امام زمان عجل الله تعالی فرجه نزدیک شدند چه محاسنی داشته اند؟ شیعه باید مکتبش را بشناسد. چه کسی گفته است وحدت یعنی دست از عقایدمان برداریم؟ ما چه شیعه ای هستیم که نمی توانیم درباره امیرالمومنین علیه السلام دو جمله بگوییم؟
حضرت رضا علیه السلام فرمودند: « کلمه لا اله الا الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی، بشرطها و شروطها و انا من شروطها.»2ولایت از شروط توحید است. مسیر توحید را به ما نشان می دهند. مگر فدک برای فاطمه سلام الله علیها نبوده است؟
دومین دلیل عدم معرفت است.
چرا پای منبرها خلوت است؟ من مخالفتی با سینه زنی و عزاداری ندارم؟ اما اگر می خواهی سینه بزنی قبلش پای منبر بنشین. ما روزی بیست دقیقه برای ولایت مطالعه کنیم، همه مدافع می شویم.
بعد می گوییم چرا امام رضا علیه السلام ما را نمی طلبد و حاجات ما را نمی دهد؟
آیت الله بهجت می فرمودند: وارد حرم شدم حضرت رضا علیه السلام را در کنار ضریح دیدم که به سمت زائران رو کرده اند و یک جمله را تکرار می کنند و می فرمایند: آیا می شود کسی به زیارت ما بیاید و ما او را دست خالی رها کنیم؟ گیر کارمان کجاست؟ روایت داریم که امام باقر علیه السلام می فرمایند: نعمت به ما عطا می شود در مسیر رسیدن آن نعمت، خودمان کاری می کنیم که آن نعمت از ما سلب می شود.
آیت الله بهجت وقتی حرم می رفتند سلامی می دادند و دوباره می رفتند و بعد دوباره می آمدند و سلام می دادند و داخل حرم می شدند. پرسیدند علت چیست؟ و ایشان فرموده بودند: وقتی به حرم می خواهید بروید، با حضور قلب و با توجه بروید. دم در بگویید «السلام علیک یا امام رئوف» اگر حالتان عوض شد داخل بروید. حیف نیست امام رضا علیه السلام رفیق ما نباشد؟
/1102101304
1. بحارالانوار، ج69، ص225، باب34، ح17
2. عیون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۳۵