دعای قنوت آیت الله میلانی(ره) که دل امام زمان(عج) را خشنود می کرد

کد خبر: 62849
شخصی به دنبال دیدن امام زمان(عج)بود، پس از چند بار چله نشینی موفق شد تا امام زمان(عج) را ببیند و در آن زمان از آقا پرسید که چه دعایی شما را خشنود می کند؟
وارث: حجت الاسلام والمسلمین محمد شمس، مدیر حوزه علمیه استان یزد در جمع اساتید حوزه استان با اشاره به داستانی از آیت الله میلانی(ره) درباره اهمیت خواندن دعای فرج، گفت: شخصی به دنبال دیدن امام زمان(عج)بود، پس از چند بار چله نشینی موفق شد تا امام زمان(عج) را ببیند و در آن زمان از آقا پرسید که چه دعایی شما را خشنود می کند؟ امام(عج) در پاسخ به آن شخص فرمودند آن دعایی را دوست می دارم که آیت الله میلانی در قنوت نماز مستحبی خود می خواند.

وی ادامه داد: آن شخص فردای آن روز بعد از نماز صبح خدمت آیت الله میلانی رسید و از ایشان پرسید که شما در قنوت نماز مستحبی خود چه دعایی می خوانید؟ آیت لله میلانی در پاسخ فرمودند که در قنوت نمازهای خود دعای فرج امام زمان(عج)را می خوانم و شخص بلافاصله جواب داد که من به آنچه که می خواستم رسیدم و فهمیدم آن دعایی که امام زمان(عج) با خواندن آن خشنود می شود، دعای فرج است.

وی در ادامه به حدیثی از حضرت محمد(ص)که به اهمیت شغل معلمی اشاره کرد و افزود: اسلام برای توسعه خود نیازمند حضور عالمان متخلق به اخلاق عالیه و کمال معنوی و علمی است که بتوانند مردم را به سوی کمال و هدایت رهنمون سازند و شما نیز در این مسئولیت می توانید با تربیت طلاب توانا این هدف بزرگ را تحقق بخشید.

مدیر حوزه علمیه یزد ادامه داد: پیامبر اکرم(ص) در حدیثی  می فرماید: همانا خداوند و فرشتگان و اهل زمین حتی مورچه ای که در لانه است و ماهی دریا بر معلمانِ خوبی ها به مردم ، درود می فرستند.( بحار ج۶۱ ص۲۴۵). این حدیث به وضوح اشاره به ارزش معلم دارد، البته معلمی که به گفته پیامبر (ص) خوبی ها را بیاموزد نه غیر آن و این مصداق کار ارزشمندی است که شما اساتید بزرگوار در حوزه های علمیه در حال انجام آن هستید.

وی اضافه کرد: حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می فرماید:« مَنْ نَصَبَ نَفْسَهُ لِلنَّاسِ إِمَاماً- [فَعَلَیْهِ أَنْ یَبْدَأَ] فَلْیَبْدَأْ بِتَعْلِیمِ نَفْسِهِ قَبْلَ تَعْلِیمِ غَیْرِهِ وَ لْیَکُنْ تَأْدِیبُهُ بِسِیرَتِهِ قَبْلَ تَأْدِیبِهِ بِلِسَانِهِ وَ مُعَلِّمُ نَفْسِهِ وَ مُؤَدِّبُهَا أَحَقُّ بِالْإِجْلَالِ مِنْ مُعَلِّمِ النَّاسِ وَ مُؤَدِّبِهِم / هر که خود را در مقام پیشوایی مردم قرار دهد باید از تعلیم دیگران ، به تعلیم خود بپردازد و پیش از آنکه به زبانش تربیت کند، با رفتار خود تربیت نماید و کسی که آموزگار و مربی خود باشد بیشتر سزاوار بزرگداشت است تا آن که آموزگار و مربی دیگران است.»نهج البلاغه(صبحی صالح)  ص 480 ، ح 73

حجت الاسلام والمسلمین شمس در پایان خطاب به اساتید گفت: شما اساتید که به آموزش طلاب در زمینه های دینی و علمی می پردازید از جایگاه خاصی برخوردارید که باید قدر آن را بدانید.