وزش نسیم رحمت الهی در نیمۀ ماه رمضان

نیمی از ماه مبارک رمضان گذشته است و من هنوز درگیر عادت‌های زشت‌ام، هنوز شیرینی غلبه بر نفسم را نچشیده‌ام، هنوز آن تواضع، خشوع و بندگی را در خود احساس نمی‌کنم، زود عصبی می‌شوم و با کمترین ناملایمتی از کوره در می‌روم و تحمّل اندک بی‌مهری و بی‌توجهی از جانب دیگران را ندارم.

15 روز از روزه‌داری و قرائت قرآنم در این ماه عزیز گذشته و ترس عمیقی امانم را بریده، ترس از اینکه نکند روزهای باقی مانده هم بگذرد و من به أحسن الحال نرسم، خود را کنار صفوف نماز عید سعید فطر ببینم و از غفران پروردگارم بهره‌مند نشده باشم، می‌ترسم و این ترس مرا به راه امان رهنمون می‌کند و هرگز نباید از این ترس ترسید.

این سحر را به این امید از خواب برخاستم که در نسیم دل‌انگیر ولادت کریم اهل‌بیت امام حسن مجتبی علیه‌السلام قلب مرده‌ام حیات یابد که من بسیار محتاج این نسیم و نوازش‌های دل‌انگیزش هستم و مشتاقانه از خداوند منّان می‌خواهم مرا پیوسته در معرض این نسیم‌های الهی قرار دهد، چنانچه فرمود: «إنّ لِرَبِّكُم فی أیّامِ دَهرِكُم نَفَحاتٍ ألا فَتَعَرَّضُوا لَهُ؛ به درستی که پروردگارتان را در ایام روزگار شما نسیم‌هایی است، آگاه باشید و خود را در معرض آنها قرار دهید.»

من به یقین می‌دانم پانزدهم ماه مبارک رمضان که یادآور روز ولادت با سعادت سرور جوانان بهشت امام حسن علیه‌السلام است، از همان روزهایی است که باید با توسّل به امام نیکویی‌ها، خود را در معرض لطف و رحمت بی‌کران آن بی‌همتا قرار داد و با تمام وجود او را خواند و از او خواست که:

«اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ طَاعَةَ الْخَاشِعِینَ، وَ اشْرَحْ فِیهِ صَدْرِی بِإِنَابَةِ الْمُخْبِتِینَ، بِأَمَانِكَ یَا أَمَانَ الْخَائِفِینَ؛ خدایا در این ماه طاعت فروتنان را نصیبم کن، و سینه‌ام را برای انابه همانند بازگشت خاضعان باز کن، به امان دادنت ای امان‌ده هراسندگان.»

* حجت‌الاسلام احمد صادقی، استاد حوزه و دانشگاه

منبع: تسنیم