احکام قضای نماز شب
وارث: نافله شب از مهمترین نمازهای نافله است که در روایات اسلامی و قرآن مجید روی آن تأکید شده و تأثیر عمیقی در صفای روح و پاکی قلب و تربیت نفوس انسانی و حلّ مشکلات دارد و در کتب معروف دعا، آدابی برای آن ذکر کردهاند، مخصوصاً برای قنوت نافله وتر؛ رعایت این آداب خوب است ولی میتوان نماز شب را بدون این آداب مانند نمازهای معمولی نیز انجام داد و کسی که به علّتی نتواند آخر شب بیدار شود و نماز شب را بخواند میتواند قبل از خواب آنها را به جا آورد.[1] و اگر چنانچه خوابش ببرد مستحب است که بعد قضا کند چه بعد از اذان صبح و یا بعد از نماز صبح البته مستحب است که نماز صبح و نافله صبح را بخواند بعد قضای نماز شب را به جا بیاورد:
«وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزدیک اذان صبح خوانده شود (آیت الله بهجت:) و اگر کسی چهار رکعت یا بیشتر از نافله شب را خوانده و وقت فریضه صبح رسیده، میتواند نماز شب را تمام کند و میتواند نافله و فریضه صبح را بخواند و بعداً باقی مانده نماز شب را قضا کند، و اما اگر چیزی از نماز شب را به جا نیاورده و یا کمتر از چهار رکعت به جا آورده، در این دو صورت مقدم داشتن نافله و فریضه صبح بر قضای نماز شب أفضل است»[2]
[1] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج1، ص: 426
[2] توضیح المسائل (المحشی للإمام الخمینی)، ج1، ص: 429
/س.ب 215
منبع: وبلاگ نماز شب