حكمت برخی عبادات در کلام امام علی علیه السلام

کد خبر: 39628
خداوند ايمان را جهت پاك شدن از شرك واجب نمود، و نماز را براى منزّه شدن از كبر، و زكات را موجب روزى، و روزه را آزمايشى براى اخلاص مردم قرار داد.
وارث : حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام در حکمت 252 نهج البلاغه می فرمایند:


فَرَضَ اللهُ الْإِيمَانَ تَطْهِيراً مِنَ الشِّرْكِ وَ الصَّلَاةَ تَنْزِيهاً عَنِ الْكِبْرِ وَ الزَّكَاةَ تَسْبِيباً لِلرِّزْقِ وَ الصِّيَامَ ابْتِلَاءً لِإِخْلَاصِ الْخَلْقِ وَ الْحَجَّ تَقْرِبَةً لِلدِّينِ وَ الْجِهَادَ عِزّاً لِلْإِسْلَامِ وَ الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ مَصْلَحَةً لِلْعَوَامِّ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ رَدْعاً لِلسُّفَهَاءِ وَ صِلَةَ الرَّحِمِ مَنْمَاةً لِلْعَدَدِ وَ الْقِصَاصَ حَقْناً لِلدِّمَاءِ وَ إِقَامَةَ الْحُدُودِ إِعْظَاماً لِلْمَحَارِمِ وَ تَرْكَ شُرْبِ الْخَمْرِ تَحْصِيناً لِلْعَقْلِ وَ مُجَانَبَةَ السَّرِقَةِ إِيجَاباً لِلْعِفَّةِ وَ تَرْكَ الزِّنَى تَحْصِيناً لِلنَّسَبِ وَ تَرْكَ اللِّوَاطِ تَكْثِيراً لِلنَّسْلِ وَ الشَّهَادَاتِ اسْتِظْهَاراً عَلَى الْمُجَاحَدَاتِ وَ تَرْكَ الْكَذِبِ تَشْرِيفاً لِلصِّدْقِ وَ السَّلَامَ أَمَاناً مِنَ الْمَخَاوِفِ وَ الْأَمَانَةَ نِظَاماً لِلْأُمَّةِ وَ الطَّاعَةَ تَعْظِيماً لِلْإِمَامَة



 خداوند ايمان را جهت پاك شدن از شرك واجب نمود، و نماز را براى منزّه شدن از كبر، و زكات را موجب روزى، و روزه را آزمايشى براى اخلاص مردم، و حج را سبب تقويت دين، و جهاد را براى ارجمندى اسلام، و امر به معروف را به خاطر اصلاح عموم مردم، و نهى از منكر را براى باز داشتن نادانان از کارهای زشت، و صله رحم را براى فراوانى نفرات، و قصاص را براى حفظ خونها، و اقامه حدود را براى بزرگداشت حرامها، و ترك خوردن مسكر را براى حفظ عقل، و دورى از دزدى را براى پا بر جايى پاكدامنى، و ترك زنا را براى حفظ نسب، و ترك لواط را براى ازدياد نسل، و شهادات را براى پشتوانه حق بر عليه انكارها، و ترك دروغ را به خاطر شرافت راستى، و سلام را امانى از خطرات، و امامت را براى نظام امت، و فرمانبردارى را براى‏ بزرگداشت مقام امامت‏. (حکمت 252)



حكمت برخی عبادات در کلام امام علی علیه السلام


شرح حدیث:
احكام دين اسلام با تمام جزئيات خود دستورهائى هستند كه خداوند حکیم براى بندگان مؤمن خود مقرر كرده است. از اينرو انجام دادن اين احكام وظيفه حتمى و قطعى مسلمانان است و يك مسلمان مؤمن كسى است كه دستورهاى واجب الإجراى خداوند را بدون چون و چرا انجام دهد و درباره آنها دچار هيچگونه شك و ترديدى نشود، هيچگونه سؤال و جوابى نكند و هيچگونه دليل و برهانى نخواهد.



با اين حال، گاهى پيشوايان معصوم و امامان بزرگوارما علت منطقى و فلسفه فردى و اجتماعى اين دستورها را تشريح كرده و درباره هر يك توضيح كافى داده اند. تا هم غير مسلمانان به منطقى و مستدل بودن دستورهاى اسلام پى ببرند و بتوانند با دستورهاى اديان ديگر مقايسه كنند، و هم مسلمانها با فلسفه احكام و عباداتى كه انجام مي دهند آشنا شوند و فوايد سازنده آنها را بهتر و بيشتر بشناسند.



امام عليه السلام نيز در اين جمله هاى كوتاه و پر معنى فلسفه ايمان، نماز، زكات، روزه، حج، جهاد، امر به معروف و نهى از منكر و... را تشريح فرموده و درباره واجب بودن هر يك توضيحى دقيق و عميق داده است.


 


کتاب پندهاى كوتاه از نهج البلاغه

/1102101305