منشأ دروني خشوع و گريستن بر حسين عليه السلام
بر اساس روايات مستند، حضور درمجالس عزاداري امام حسين عليه السلام موجب زنده شدن دل و تسبيح الهي است، مجلسي كه مورد توجه امام حسين عليه السلام است و خداوند آن را دوست مي دارد، محل آمد و شد فرشتگان است.
وارث: علامه شوشتري در كتاب خصائص الحسينيه عوامل دروني و بيروني كه باعث گريستن بر امام حسين(ع) و ياران باوفاي آن حضرت مي شود را تبيين كرده‌اند.
ايمان آورندگان به خدا كه شناخت اولياي خدا نصيبشان شده، دلهايشان با ياد حسين عليه السلام خاشع مي گردد و بر آن حضرت گريه مي كنند؛ چراكه گريه بر آن حضرت نشان از خشوع در برابر خداست. همانطور كه هركه با حسين عليه السلام دوستي ورزد با خدا دوستي ورزيده است و هر آنكه با آن حضرت دشمني كند، با خدا دشمني كرده است و كسي كه دلش با ياد حسين عليه السلام خاشع و ترسان گردد، بي گمان دلش به ياد خدا خاشع گشته است.
* منشأ دروني خشوع و گريستن بر حسين عليه السلام
از جمله دلايل گريه شيعيان بر حسين عليه السلام پيوند ذاتي و هم پيكري با حسين عليه السلام است؛ چراكه امام صادق عليه السلام مي فرمايند: «شيعه ما از ماست و از باقيمانده گِل ما آفريده شده و با نور ولايت ما در آميخته است و به ولايت ما خشنود است و ما نيز به پيروي او خرسنديم؛ مصيبت هاي ما آنان را نيز فرا مي گيرد و به مصيبت هاي ما مي گريند و به غم هاي ما غمگين مي گردند و... » (منتخب طريحي: 268 و 269).
دليل ديگر، حقوق اسلامي است كه بر گردن ماست. حسين عليه السلام خود را براي دين فدا نمود و اين شهادت و مظلوميت در برهه اي از تاريخ كه اسلام در حال نابودي بود، مسلمانان را بيدار كرد. پس بايد براي اداي حق آن حضرت بسيار بگرييم و هر كه بر آن حضرت نگريد حق آن حضرت را ادا ننموده و پيمان شكني كرده است.
حسين عليه السلام انساني بزرگوار و بزرگ مقام بود كه حرمتش را شكستند و جامه اش را دريدند و خانواده اش را آنچان شهر به شهر به اسارت بردند كه برخي طمع كردند كه دختران پيامبر را به كنيزي گيرند.
دليل ديگر اين است كه اگر انسان نيك صفتي مورد اهانت قرار گيرد دل ها به درد مي آيد و اگر به صفات و ويژگي هاي حسين عليه السلام بنگريم و در كنار آن به مصيبت هاي آن حضرت نظاره كنيم، اين تطابق انسان را اندوهگين مي سازد و اشك از ديدگان او فرو مي ريزد.
* منشأهاي بيروني گريستن بر حسين عليه السلام
بر اساس روايات فراوان، ديدن شبح و سايه حسين عليه السلام در عالم اشباح و فراتر از آن در عالم قدس، باعث گريه انسان مي شود. شنيدن و به زبان آوردن نام حسين عليه السلام، نگريستن بر ايشان، نگريستن به مرقد مطهر اين امام همام، در آغوش گرفتن و بوسيدن حسين عليه السلام، فرا رسيدن ماه محرم، وارد شدن بر شهادتگاه سيد الشهدا و شنيدن نام آن مكان، نوشيدن آب گوارا، بوييدن تربت كربلا و شنيدن مصيبت هاي ايشان موجب گريستن انسان بر اين امام همام مي گردد.
* سوگواري بر حسين عليه السلام از تولد تا شهادت
نخستين مجلس عزاي اين امام همام در شب تولد ايشان بود كه بر فراز آسمان ها و در كنار سدره المنتهي بود كه بيان كننده مصيبت هاي حسين عليه السلام خود خدا بود و شنوندگان اين مجلس جبرئيل و هزار گروه از فرشتگان بودند كه هر گروه، هزار هزار فرشته بودند. تا قبل از شهادت اين امام همام نيز چندين مجلس عزاداري و سوگواري امام حسين عليه السلام برگزار شده بود.
* ويژگي هاي مجالس گريه بر حسين عليه السلام
بر اساس روايات مستند، حضور درمجالس عزاداري امام حسين عليه السلام موجب زنده شدن دل و تسبيح الهي است، مجلسي كه مورد توجه امام حسين عليه السلام است و خداوند آن را دوست مي دارد، محل آمد و شد فرشتگان است، مجلسي كه مانند حرم حسيني است محل عروج گريه كنندگان است.
*شرح خصائص الحسينيه
/1102001307
ايمان آورندگان به خدا كه شناخت اولياي خدا نصيبشان شده، دلهايشان با ياد حسين عليه السلام خاشع مي گردد و بر آن حضرت گريه مي كنند؛ چراكه گريه بر آن حضرت نشان از خشوع در برابر خداست. همانطور كه هركه با حسين عليه السلام دوستي ورزد با خدا دوستي ورزيده است و هر آنكه با آن حضرت دشمني كند، با خدا دشمني كرده است و كسي كه دلش با ياد حسين عليه السلام خاشع و ترسان گردد، بي گمان دلش به ياد خدا خاشع گشته است.
* منشأ دروني خشوع و گريستن بر حسين عليه السلام
از جمله دلايل گريه شيعيان بر حسين عليه السلام پيوند ذاتي و هم پيكري با حسين عليه السلام است؛ چراكه امام صادق عليه السلام مي فرمايند: «شيعه ما از ماست و از باقيمانده گِل ما آفريده شده و با نور ولايت ما در آميخته است و به ولايت ما خشنود است و ما نيز به پيروي او خرسنديم؛ مصيبت هاي ما آنان را نيز فرا مي گيرد و به مصيبت هاي ما مي گريند و به غم هاي ما غمگين مي گردند و... » (منتخب طريحي: 268 و 269).
دليل ديگر، حقوق اسلامي است كه بر گردن ماست. حسين عليه السلام خود را براي دين فدا نمود و اين شهادت و مظلوميت در برهه اي از تاريخ كه اسلام در حال نابودي بود، مسلمانان را بيدار كرد. پس بايد براي اداي حق آن حضرت بسيار بگرييم و هر كه بر آن حضرت نگريد حق آن حضرت را ادا ننموده و پيمان شكني كرده است.
حسين عليه السلام انساني بزرگوار و بزرگ مقام بود كه حرمتش را شكستند و جامه اش را دريدند و خانواده اش را آنچان شهر به شهر به اسارت بردند كه برخي طمع كردند كه دختران پيامبر را به كنيزي گيرند.
دليل ديگر اين است كه اگر انسان نيك صفتي مورد اهانت قرار گيرد دل ها به درد مي آيد و اگر به صفات و ويژگي هاي حسين عليه السلام بنگريم و در كنار آن به مصيبت هاي آن حضرت نظاره كنيم، اين تطابق انسان را اندوهگين مي سازد و اشك از ديدگان او فرو مي ريزد.
* منشأهاي بيروني گريستن بر حسين عليه السلام
بر اساس روايات فراوان، ديدن شبح و سايه حسين عليه السلام در عالم اشباح و فراتر از آن در عالم قدس، باعث گريه انسان مي شود. شنيدن و به زبان آوردن نام حسين عليه السلام، نگريستن بر ايشان، نگريستن به مرقد مطهر اين امام همام، در آغوش گرفتن و بوسيدن حسين عليه السلام، فرا رسيدن ماه محرم، وارد شدن بر شهادتگاه سيد الشهدا و شنيدن نام آن مكان، نوشيدن آب گوارا، بوييدن تربت كربلا و شنيدن مصيبت هاي ايشان موجب گريستن انسان بر اين امام همام مي گردد.
* سوگواري بر حسين عليه السلام از تولد تا شهادت
نخستين مجلس عزاي اين امام همام در شب تولد ايشان بود كه بر فراز آسمان ها و در كنار سدره المنتهي بود كه بيان كننده مصيبت هاي حسين عليه السلام خود خدا بود و شنوندگان اين مجلس جبرئيل و هزار گروه از فرشتگان بودند كه هر گروه، هزار هزار فرشته بودند. تا قبل از شهادت اين امام همام نيز چندين مجلس عزاداري و سوگواري امام حسين عليه السلام برگزار شده بود.
* ويژگي هاي مجالس گريه بر حسين عليه السلام
بر اساس روايات مستند، حضور درمجالس عزاداري امام حسين عليه السلام موجب زنده شدن دل و تسبيح الهي است، مجلسي كه مورد توجه امام حسين عليه السلام است و خداوند آن را دوست مي دارد، محل آمد و شد فرشتگان است، مجلسي كه مانند حرم حسيني است محل عروج گريه كنندگان است.
*شرح خصائص الحسينيه
/1102001307