منبرهای یک دقیقه ای/ نیت کن و بیا
وارث: در ظهر عاشورا دو برادر از لشکریان عمر سعد وقتی صدای یاری خواهی امام حسین علیه السلام را شنیدند با خود گفتند برویم به حضرت یاری کنیم. برادر دیگر گفت: اگر می بینی امام حسین علیه السلام حُر را پذیرفت چون در ابتدای جنگ و معرکه بود اما الان همه ی اطرافیانش شهید شده اند و او توبه ی ما را نمی پذیرد. برادرش گفت: اگر حسین علیه السلام نمی خواست توبه ی ما را بپذیرد نمی گفت هل من ناصر ینصرنی، کمک نمی خواست. نزد بدن نیمه جان امام حسین علیه السلام رفتند و از او دفاع کردند تا اینکه به زمین افتادند و به یکدیگر گفتند: فکر نکن حسین علیه السلام نزد ما می آید و مثل حضرت علی اکبر با ما رفتار می کند، ما کفاره گناهان خود را پرداخت کردیم ما شهید حساب نمی شویم. اما امام حسین علیه السلام خودش را به بالین آنها کشاند و صورت به صورت آنها گذاشت و جان دادند. یعنی ای مردم فرقی ندارد چه زمانی بیایی؟ مهم این است که نیت کنی و بیایی! حسین علیه السلام آغوش باز می کند این قدر کریم است و رحمت واسعه دارد.
