سه فراز از سفارشات مخصوص امام سجاد(ع)
هجدهمین دعای ازچهارمین امام شیعیان درخصوص دفع انسان از خطر و بلایای ذکر شده است.
وارث: هجدهمین دعا از صحیفه سجادیه با سه فراز با پرداختن به موضوع دفع خطر از انسان با بیان چنین نکاتی تنظیم شدهاست؛ سپاسگزاری از خداوند بعد از رفع هر بلا و همچنین آنچه پایانش فناپذیر است، ناچیز خواهد بود و در مقابلش آنچه در پایان به جاودانگی میرسد ، ارزشمند و قابل توجه است.
وَ کانَ مِنْ دُعَائِهِ علیهالسلام إِذَا دُفِعَ عَنْهُ مَا یحْذَرُ، أَوْ عُجِّلَ لَهُ مَطْلَبُهُ:
و از دعای آن حضرت(ع) به وقتی که خطری از ایشان دفع میشد:
اللَّهُمَّ لَک الْحَمْدُ عَلَی حُسْنِ قَضَائِک، وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّی مِنْ بَلَائِک، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّی مِنْ رَحْمَتِک مَا عَجَّلْتَ لِی مِنْ عَافِیتِک فَأَکونَ قَدْ شَقِیتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَیرِی بِمَا کرِهْتُ.
بارخدایا، تو را سپاس بر خوبی سرنوشتی که مقدّر فرمودهای، و بر بلایی که از من گرداندی، پس نصیبم را از رحمتت در این عافیت دنیایی که به من ارزانی داشتی منحصر مکن، که به سبب آنچه دوست دارم بدبخت شوم، و دیگری به خاطر آنچه ناپسند من است خوشبخت گردد.
إِنْ یکنْ مَا ظَلِلْتُ فِیهِ أَوْ بِتُّ فِیهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِیةِ بَینَ یدَی بَلَاءٍ لَا ینْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لَا یرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِی مَا أَخَّرْتَ، وَ أَخِّرْ عَنِّی مَا قَدَّمْتَ.
اگر آن عافیت که روز را در آن به شب رسانده، یا شب را در آن به روز آوردهام مقدمه بلایی همیشگی، و وبالی دائم باشد. پس آنچه را برایم به تأخیر انداختهای پیش انداز و آنچه را که پیش انداختهای به تأخیر افکن.
فَغَیرُ کثِیرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ، وَ غَیرُ قَلِیلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ، وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ.
زیرا چیزی که پایانش نیستی است، بسیار نیست و آنچه عاقبتش همیشگی و جاودانی است، اندک نباشد، و بر محمد و آلش درود فرست.