حجت الاسلام ربیعی : برای بهشت رفتن باید حرف خدا را گوش بدهیم
مسیر بندگی خدای متعال فراز و نشیبی دارد که گوهر وجودی آدم ها نمایان می شود. بعضی از بنده های خداوند هستند که خود را فدا می کنند برای اینکه دیگران بندگی کنند، لذا همیشه خرج عبودیت و بندگی خدا بندگانی می شوند که از خود گذشته اند. شاید نوع بندگی آنها با ما فرق داشته باشد. وجود مقدس سید الشهدا علیه السلام بندگان خدا را به سه قسمت تقسیم کرده اند:
"إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ التُّجَّارِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْعَبِيدِ وَ إِنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ" عده ای هستند که خدا را از روی ترس بندگی می کنند و عبادت اینها مانند بردگان است. اینجور آدم ها را اگر بگوییم خدا دیگر کاری به کارتان ندارد و مجازاتتان نمی کند، چون از ترس مجازات، خطا نمی کردند می گویند پس دروغ می گوییم و خطا می کنیم.
گروه دیگر خدا را برای پاداش، عبادت می کنند و بندگی اینها مانند تجار است. اگر خدا بهشت و جهنم را دست شیطان بدهد و بگوید هر کس را که شیطان گفت به بهشت می برم و هر کس که او گفت به جهنم می برم، بعد شیطان بگوید اگر نماز بخوانید و روزه بگیرید می روید به جهنم و اگر دروغ بگویید و دزدی کنید به بهشت می روید. خدا هم بگوید بهشت و جهنم دست خداست ولی من از نماز و روزه خوشم می آید، ما کدام را انتخاب می کنیم؟ اینجا مشخص می شود که ما خدا را برای چه عبادت می کنیم!
برای بهشت رفتن باید حرف خدا را گوش بدهیم تا وسیله رفتن ما به بهشت شوند. کسانی که بنده خدا هستند در یک شرایط حتی از بهشت و جهنم هم می گذرند.
خدا رحمت کند مرحوم قاضی را. علامه طباطبایی می فرمودند: ایشان جوری ما را تربیت کردند که نه دنیا را می خواستیم و نه آخرت را. آقای قاضی می گفتند اگر در هنگام نماز در مسجد سهله مکاشفه ای شد، اعتنا نکنید.
گـر نستـانی بِـه از آنـت دهـنـد!
می فرمودند: ما در حال نماز یک حوریه بهشتی با ظرفی بهشتی آمد روی برگرداندم و باز از آن سمت آمد و من دوباره روی برگرداندم و او ناراحت شد و رفت.
اگر ما در این موقعیت بودیم نماز را دیگر به کل کنار می گذاشتیم.
گروه سومی که امام حسین علیه السلام تقسیم کردند، کسانی هستند که خدا را بر اساس شکر بندگی می کنند. یک موقعی ما کاری را بر اساس تشکر برای کاری که برایمان کرده است انجام می دهیم. دیگر از آن شخص پاداش نمی خواهیم. خدا که این همه نعمت را مجانی به ما داده است ما تشکر کرده ایم؟
امام علیه السلام می فرمایند این کسانی که از خدا تشکر می کنند عبادتشان، عبادت احرار و آزادگان است.
یک موقع می خواهیم نمره تک نگیریم چگونه درس می خوانیم؟ یک موقعی می خواهیم بیست بگیریم و موقعی دیگر برای اظهار علاقه و محبت به آن معلم تلاش می کنیم.
کسی که بر اساس محبت به سوی خدا بیاید عبادتش تمامی ندارد. اگر کسی بر اساس محبت ،خدا را بندگی کرد دیگر به دنبال پاداش نیست.
/1102101304