حجت الاسلام حسن آبادی: در برابر شکستن حریم اهل بیت(ع) سکوت نکنیم

در ادامه ی خبر متن سخنان حجت الاسلام حسن آبادی را می خوانید:

درباره ی تولد حضرت رقیه سلام الله علیها هیچ تاریخ محکم و مستندی نداریم. ولی کار بسیار زیبایی است که یک روزی را به اتفاق قرار داده اند و در آن روز یا ایام یک یادبود برای ایشان می گیرند. اگر کسی اصل وجود بنت الحسین را تشکیک کند باید به علم و عقلش شک کرد. آن تشکیکاتی که در تاریخ هست سر اسم ایشان است نه وجودشان. به قدری در تاریخ معجزاتی از آن مزار و قبر محترم صادر شده و در خیلی از مقاتل اسم مبارکشان آمده است پس به قظع یقین وجود نازنینشان را نمی شود زیر سوال برد.

شاید یک مورخ یا فیلسوف در وجود ایشان تشکیک کردند اما 100 مورخ یا فقیه وجود ایشان را تایید کرده اند. اظهرمن الشمس است. در این سده و قرن اخیر قبر مطهر بی بی را به علت آب گرفتگی شکافتند و پیکر ایشان را سالم بعد از هزار و اندی سال در قبر مشاهده کردند. سر اسم شاید تشکیک باشد اما سر وجودشان ابدا تشکیک نیست.

سوال اول در قیامت

باید در این چند روزه باقی مانده از ماه شعبان باید یک تکانی به خودمان بدهیم. روایت هست در قیامت قبل از اینکه قدم از قدم برداری 4 سوال از تو می پرسند. خداوند سریع به حساب همه می رسد. اول سوال می کنند مالت را از چه راهی کسب کردی؟ کسبت حلال بوده یا نه؟ کسب حلال به تنهایی کافی نیست. روزی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله یک درهم به سلمان و یک درهم به ابوذر داد. سلمان درهم خود را انفاق کرد و به بینوایی بخشید، ولی ابوذر با آن لوازمی خرید. روز بعد پیامبر دستور داد آتشی افروختند. سنگی نیز روی آن گذاشتند. همین که سنگ گرم شد و حرارت و شعله های آتش در سنگ اثر کرد، سلمان و ابوذر را فراخواند و فرمود: هر کدام باید بالای این سنگ بروید و حساب درهم دیروز را پس بدهید.

سلمان بدون درنگ و ترس، پای بر سنگ گذاشت و گفت: «در راه خدا انفاق کردم» و پایین آمد. وقتی که نوبت به ابوذر رسید، ترس او را فراگرفت. از اینکه پای برهنه روی سنگ داغ بگذارد و خرید خود را شرح دهد، وحشت داشت. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: (از تو گذشتم؛ زیرا حسابت به طول می انجامد، ولی بدان که صحرای محشر از این سنگ داغ تر است.) در مال حلال هم حساب است (در قیامت) و در کسب حلال عقاب است. فکر نکنید حال که از راه حلال به دست آورده اید کافی است و در قیامت مورد پرسش قرار نمی گیری.

بلکه خرج کردن حلال هم شرط است. ما فکر میکنیم فقط کسب حلال مهم است اما به نحوه ی خرج کردن آن توجهی نداریم. در روایات ما دنیا مذمت نشده بلکه حب دنیا مذمت شده است.

روایت از حضرت علی علیه السلام وارد شده است که انسان در حال جان دادن با سه دسته شروع به صحبت کردن می کند. باطن کسی که در حال جان داده است با باطن آن سه دسته که در کنار محتضر هستند صحبت می کنند. محتضر یعنی کسی که در حال قبض روح و جان دادن است. اول محتضر رو به اموالش می کند، پول، ماشین، خونه، کسب و کار، موبایل و پست و مقام و خطاب می کند من برای شما خیلی زحمت کشیدم با من بیایید به قبر تا تنها نمانم. مولا می فرماید: باطن اموال شروع به جواب دادن محتضر می کنند و می گویند ما خیلی با تو باشیم به اندازه تکه ای پارچه ی سفید با تو می آییم که لخت نباشم. برادران تمام اموال ما را اگر تراول کنند و در قبر بگذارند به درد ما نمی خورد. اموال ما تا در این دنیا هستیم به دردمان می خورد. وراث هم اگر به آن برسند دعایی پشت سر ما نمی کنند، تازه خیرات هم کنند به جایی نمی رسد. مگر اینکه چیزی جلو جلو پیش فرستاده باشیم.

روایت می گوید انسان وقتی دست به جیبش می کند تا در راه خدا انفاق کند شیطان 40 بار دستش را می گیرد تا انفاق نکند. امام زین العابدین علیه لاسلام فرمود: یکی از نشانه های مومن این است که در نداری صدقه بدهد. موقعی که دستش نمی رسد به اندازه ی توانش می دهد، آن کسی که دارد و انفاق کند هنر نکرده است.

سوال دوم در قیامت

در قیامت از شما می پرسند جوانی ات را در چه راهی خرج کردی؟ خدا یک سری نعمت به ما مفت داده است. چشم و گوش و... داده است. این همه آدم نابینا و کر و لال داریم، آیا می توانند سرو و صدا کنند و از خدا نطق بکشند که چرا به ما ندادی؟ نه نمی توانند. اما خدا مفت و مسلم این نعمتها را به ما داده است و فرموده است من از شما با قیمت بالا و با قیمت بهشت از تو می خرم. امیرالمومنین علیه السلام فرمود: قیمت شما فقط بهشت است. یعنی کمترین قیمت من و تو بهشت است. کمترین چیزی که به ما می دهند بهشت است، آن وقت ما با او معامله نمی کنیم. خدا فرموده این چشم را به تو داده ام. به آیات قرآن، صورت والدین، عالمان و... نگاه کن. اینها عبادت است. خدا در آن دنیا این چشم را از ما می خرد. اما ما با خدا معامله نمی کنیم با شیطان معامله می کنیم یا نگاه به ناموس مردم می کنیم. این حماقت ما انسانهاست. یعنی آن چیزی که خدا به ما داده و به احسن وجه از ما می خرد ما به او نمی فروشیم. اما خدا خیلی به ما لطف دارد 1000 بار دنبال ما می فرستد. شب جمعه و ماه رمضان و... برای بخشش گذاشته است. اما باز انسانها در می روند.

اما بعضی از انسانها با خدا خوب معامله می کنند. جانشان را با خدا معامله می کنند. یعنی در این معامله برده اند حسابی! یک جوانی آمده جانش را معامله کرده با ابی عبدالله علیه السلام سر دفاع از حریم خواهرش زینب سلام الله علیها. فردای قیامت که این سوال را بپرسند یک عده جوان مثل شیر بلند می شوند و می گویند ما جانمان را برای دفاع از ناموس امیرالمومنین علیه السلام گذاشتیم.

دفاع از حرم و حریم اهل بیت علیهم السلام

زید بن صوحان و برادرانش از مریدان حضرت امیرالمومنین علیه السلام بودند. پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: یک عضو از بدن زید زودتر به بهشت می رود.

در جمل به یاری حضرت امیرالمومنین علیه السلام شتافت. او، پیش از جنگ، به مولایش علی علیه السلام چنین گفت:

ای مولای من، خواب دیده ام دستم از آسمان آمده مرا صدا میزند! مولا به او فرمود: تو امروز شهید می شوی و به دستت ملحق می شوی.

فکر نکنیم به خاطر اینکه برای دفاع از حرم اهل بیت علیهم السلام نیستیم، عقب مانده ایم! حالا شرایط برای همه مهیا نیست که به سوریه بروند. اهل بیت علیهم السلام هم مدافع حرم می خواهند و هم مدافع حریم. بعضی وقت ها جلوی ما حریم اهل بیت علیهم السلام را می شکنند و ما دم نمی زنیم، این بدتر است.

در عصر عاشورا و در کربلا حرم آل الله و خیام را آتش زدند اما وقتی از حضرت زین العابدین علیه السلام سوال شد کجا به شما خیلی سخت گذشت؟ حضرت فرمود: در شام. چون در شام حریم اهل بیت علیهم السلام را شکستند. چون در آنجا می خواستند حضرت سکینه خاتون را به کنیزی ببرند. ما مسئولیم! شکستن حریم بیشتر دل آدم را می سوزاند.

در تهران در شب نیمه شعبان چقدر حریم اهل بیت علیهم السلام شکستند؟ چرا فکر می کنیم با بزن، بکوب، رقص، ساز و آواز دل امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را شاد می کنیم؟ یک غیرتمند پیدا نمی شود از حریم اهل بیت علیهم السلام دفاع کند؟

ما داریم حریم اهل بیت علیهم السلام را می شکنیم. حریم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را لکه دار می کنیم. گناه به نام امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف! به خدا این چوب خوردن دارد!

سخت ترین شب و روز امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شده شب و روز نیمه شعبان! به همین راحتی حریمشان شکسته می شود. در این برنامه های اجتماعی چقدر می بینیم حریم آل الله را می شکنند. این شاهین نجفی ملعون لعنة الله علیه حریم امام هادی علیه السلام را شکست. به خدا زخم این حرمت شکنی و توهین سخت تر از زخم تخریب حرم امام هادی علیه السلام بود. حریم اهل بیت علیهم السلام را ما باید حفظ کنیم آقای ما، ارباب بی کفن ما فرمود: قیام می کنم برای امربه معروف و نهی از منکر. امربه معروف و نهی ازمنکر ما کجا رفت؟ چی شد پس؟

در شبکه های اجتماعی برای امام حسین علیه السلام جک می سازند و وقتی اعتراض می کنیم می گویند ما با آقا نداریم! اگر من درباره ی مادر شما این حرف را بزنم می شنید و دندانم را می شکنید! اتفاقا اگر ارباب، ارباب است باید مطلق حرمتش نگه داشته شود. متاسفانه گاها ما برای نوکری برای امام حسین علیه السلام منت سر او می گذاریم. نوکر نباید منتش را سر اربابش بگذارد. در اربعین ببینید همه ی عالم دور حضرت می چرخند. اینها شکستن حریم آل الله است. بایستیم از حریمشان دفاع کنیم، حرم پیش کش.

متاسفانه گاهی در روضه ها چیزهایی میگوییم که حریم آل الله و اهل بیت علیهم السلام را می شکنیم. معرفتمان باید بیاید بالا. نگذاریم این حرمت شکنی ها برایمان عادی بشود.

سید ابوالحسن اصفهانی برای خواندن هر زیارت عاشورا از سه روز قبل روزه می گرفت تا دهان و قلبش ظرفی برای درک زیارت عاشورا شود. من آرمانی نگاه نمی کنم، شیعی نگاه می کنم، چیزی که اهل بیت و آل الله علیهم السلام از ما خواسته اند.