می رسم خسته ,می رسم غمگین

گردغربت نشسته بر دوشم 

آمدم تا کنار مرقد تو 

آشنایی نخوانده درگوشم 

آمدم تا کنار مرقد تو 

دامنی اشک و آه آوردم 

مثال آهویی خسته از صیاد 

به ضریحت پناه آوردم 

آمدم تا خزان قلبم را

به نگاهی پر از جوانه کنی 

بشکند بغض و اشکهایم را

مثل تسبیح دانه دانه کنی 

درطواف تو مثل پروانه

   هستی ام را به باد خواهم داد