حدیث روز

امام مهدی علیه السلام

فَصِرتُ أدعوكَ آمِنا وأسأَلُكَ مُستَأنِسا لا خائِفا ولا وَجِلاً، مُدِلاًّ عَلَيكَ فيما قَصَدتُ فيهِ إلَيكَ، فَإِن أبطَأَ عَنّي عَتَبتُ بِجَهلي عَلَيكَ، ولَعَلَّ الَّذي أبطَأَ عَنّي هُوَ خَيرٌ لي؛ لِعِلمِكَ بِعاقِبَةِ الاُمورِ، فَلَم أرَ مَولىً كَريما أصبَرَ عَلى عَبدٍ لَئيمٍ مِنكَ عَلَيَّ.

پس چنين گشتم كه با ايمنى، تو را مى‌خوانم و بى‌وحشت و ترس، از تو مى‌خواهم و نيز در آنچه به درگاهت روى مى‌آورم، با ناز و عشوه، طلب مى‌كنم. پس اگر حاجتم دير برآيد، جاهلانه عتابت مى‌كنم، با آن كه شايد آنچه تأخير افتاده، برايم بهتر باشد؛ چرا كه تو فرجام كارها را مى‌دانى. پس، هيچ مولاى بزرگوارى را بر بنده‌اى فرومايه، شكيباتر از تو بر خود نديده‌ام.

الإقبال : ج ١ ص ١٣٨