حضرت آیت الله فاطمی: دائما بین ملکوت و مُلک در رفت و آمد هستیم!+ گزارش تصویری

کد خبر: 35712
مراسم شب دوازدهم ماه مبارک رمضان در مسجد جامع ازگل با سخنرانی حضرت آیت الله فاطمی نیا برگزار شد.

وارث: مراسم شب دوازدهم ماه مبارک رمضان در  مسجد جامع ازگل با سخنرانی حضرت آیت الله فاطمی نیا برگزار شد. 

در ادامه متن سخنان آیت الله فاطمی نیا را می خوانید:

حضرت آیت الله فاطمی: دائما بین ملکوت و ملک در رفت و آمدایم

در کلام مولایمان سید الساجدین و امام العابدین علیه السلام و صلاة به این جمله رسیدیم که " انک لا تحتجب عن خلقک الا ان تحجبهم الاعمال دونک " خدایا تو از خلقت در حجاب قرار نمی گیری، دور نمی شوی و به این ها نزدیک هستی مگر این که اعمال این ها، این ها را از تو دور کند.

ما بالاخره آن قدر است که تمام عمرمان بین ملکوت و ملک  بر سر می بریم.

این قلب که قلب می گویند اسم این عضو است که در گذشته خدمتتان عرض کردیم که امروزه آنها که پزشکی خوانده‌اند، می گویند این عضو وسیله رساندن خون است. خوب درست هم می فرمایند اما اهل عرفان می فرمایند این قلب در حیوانات هم هست و تفاوتش در چیست؟ در حیوانات هم همین کار را انجام میدهد. تفاوت در این است حیطه ملکوتیه در انسان است که اشراف و تعلق او به قلب است.  

قلب در بین دو انگشت رحمان بالا و پایین می شود و این در اختیار خدا است. "قلب" ممکن هم است که کنایه از "تقلب" یعنی رفت و آمد باشد. برخی می گویند به این دلیل که دائما بین مُلک و ملکوت در رفت و آمد است به قلب، قلب می گوییم. از اول عمرمان بین این دو در که دست راستمان ملکوت است و دست چپمان ملک است، هستیم. هر چه به ملک در نزدیک تر شویم طبیعی است که به ملکوت دور تر می شویم.

به نسبتی که از ملکوت غایب می شویم شیطان جای آن را پر می کند. چون در عالم همه چیز از شیطان هم هست. به اندازه یک چشم به هم زدن که از خدا غافل شویم شیطان جایش را فوراً پر می کند و اصلاً امان نمی دهد. خلاصه اینکه قاعده کلی در این است که هر چه به ملکوت نزدیکتر شوی بهرمندی‌ات بیشتر است و هر چه به آن طرف بروید دورتر می شوید. تمام عطرها و خوبی ها همه حکایاتی دارند. درِ رسیدن به ملکوت است.

مولای عالم امیرالمومنین علیه السلام جمله ای درباره دنیا دارند که هیچ کس نگفته‌ است.  در نهج البلاغه است." مسجد احباء الله و مصلی الملائکه الله و مهبط وحی الله و متجر اولیاء الله " ملک را می گویید. جای بدی نیست مدرسه‌ای است که خودمان خرابش می کنم و درس نمی خوانیم. و بازیگوشی می کنیم و تقصیر خودمان است. مدرسه را به نیت خوب ساخته اند.

امیرالمؤمنین خطبه ای دارند که در نهج البلاغه نیامده است؛ سید رضی رضوان الله علیه انتخاب کرده و برگزیده است و نمی خواسته که همه خطبات را بیاورد و این نبوغ است. ایشان کاری کرده است که نهج البلاغه در تمام خانه ها رفته است. حتی در کشورهای نامسلمانی که تمدن در آنها رفته است، نهج البلاغه است.

امام علی علیه السلام در آن خطبه اسم دنیا را  نردبان خاکی ؛ گذاشت است. همین دنیا که ما می خوریم و می خوابیم و صاحبان قدرت آن را نا امنش کرده اند؛ بد نیست.

آن چه مذمت شده است دل بستن به دنیا ، به خاطر دنیا و معصیت کردن و از خدا غافل بودن است. دنیای هر کس به اندازه خودش است. جوان عزیز از همین امروز شروع کن. مکارم اخلاق به دست بیاور؛ ترقی می کنی. دنیا نردبانی است که آیت الله بهجت را بالا برده است. اگر چنانچه معلومات به دست بیاوری و عمل کنی کمکت می کنند در دنیا بالا روی.

مولوی خیلی زیبا جمع بندی کرده است:

علم های اهل دل حمالشان

علمهای اهل تن احمالشان

ملک هم بد نیست این را گذاشته اند که ما تربیت شویم و بعد وارد ملکوت شویم. شما در قرآن ملاحظه بفرمایید عجیب است که خدا بعضی چیز ها را رو به روی هم گذاشته است. یکی از آنها رحمان و شیطان است. سوره مبارک مریم را نگاه کنید پر رحمان ترین سوره قرآن است هیچ جا به اندازه این سوره رحمان ذکر نشده است.

در سوره مبارک " ق" می فرماید: " ولَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ " " ما انسان را آفریده ایم و می دانیم که نفس او چه وسوسه هایی به او می کند. " وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ " ما از رگ گردن به این انسان نزدیکتر هستیم. نزدیک و آنقدر مهربان که اصلاً نمی خواهد داد بزنی. در قرآن آمده است که حضرت ذکریا ندای خفی کرد نه اینکه داد بزند.

بنده در مناجات شعبانیه به دو ایراد نسخه ای بر خورده ام. الحمد الله رب العالمین مژده رسید که یکی از ایراداتی که به ذهن بنده رسیده است را برداشته اند. نسخه و چاپ است و شیخ عباس قمی گناهی ندارد . بنده دیده ام که این خطاها، خطاهای بین است و دو تا است که یکی اش از مفاتیح برداشتند. یکی مانده است. "اللهم واسمع ندائی اذا نادیتک : خدایا دعا و ندای من را بشنو زمانی که تو را خواندم"  اولا این ها پشت هم اندازی است و معصوم این طور صحبت نمی کند. در نسخ نگاه کردم و مشاهده کردم که یک از این دواست ، یا ندایی و یا دعایی است.

قرب و نزدیکی خدا دو جور است. یک جای قرآن به تمام نفوس عالم خطاب می کند. به این دلیل که برای جهان نازل شده است سپس می فرماید:" وهو معكم أينما كنتم: هر کجا باشید خدا با شما است" و این یک نوع قرب است که به همه گفته است. در جای دیگر می فرماید: " ان الله مع المتقين: خدا با تقوا پیشگان و با متقین است." چقدر در دنیا اسرار است. می فرماید: :" وهو معكم أينما كنتم" و این طرف می فرمایند "ان الله مع الحسنین ".

خدا به ما از رگ گردن نزدیکتر است. اگر گناه کنید دور می شوید. دور می شوید نه به این معنا که دیگر از دسترس خدا دور می شوید. نه ! یعنی دیگر آن استفاده را نمی کنید و مانند شاخه شکسته می شوید. اگر در خانه پرخاش کنید به اندازه آن پرخاش از این ملکوت به طرف ملک رفته اید. حجاب ها که زیاد شود دل مرده می شود و دیگر رغبت به عبادت ندارد. طب روحانی خیلی مهم است. امروز همه صاحب نظر شده اند. و همه در طب روحانی دخالت می کنند. حضرت سلمان به کسی که دکان" طب روحانی" باز کرده بود تنها یک جمله پیغام داد:" اگر طبیب نیستید به مردم دوا ندهید." 

حضرت آیت الله فاطمی: دائما بین ملکوت و ملک در رفت و آمدایم