شکل تبرّی را به گونه ای مهندسی کنیم که از جبهه مخالف نیرو بگیریم و به سمت ما بیایند. وظیفه ما این است که دیگران را محب اهل بیت علیهم السلام کنیم. اگر منِ روضه خوان بخواهم موفق باشم باید کاری کنم که سنی هم در ایام فاطمیه بیاید برای مظلومیت حضرت فاطمه سلام الله علیها گریه کند.

باید نقطه مقابل دین، شرک و کفر را هم بشناسد. یعنی اگر می خواهد ایمان خالص باشد باید شرک را بشناسد تا رگه هایی از شرک وارد ایمان و دینش نشود. یک مسلمان کامل و جامع کسی نیست که فقط دوست را بشناسد بلکه باید دشمن را هم بشناسد و نسبت به آن تبرّی داشته باشد.

مبارزه با نفس جهاد اکبر است که پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: اَعدى‌ عَدُوِّکَ نَفسُکَ الَّتى بَینَ جَنبَیک؛ نفس اماره دشمن درونت است، دشمنی که میان دو پهلویت است. با جراحی هم از بین نمی رود و جراحی اش به این است که به این مجالس و محافل بیایید.

کسی نگفته ایام محسنیه علم عزاداری بیرون بیاورید بلکه ایام محسنیه ایام احراق بیت است. آیا وفات و به گفته بعضی ها شهادت پیغمبر صلی الله علیه و آله تحلیل و تببین نیاز ندارد؟ بعد از حضرت چطور شد که امت این قدر به هم ریخت و فرقه های گوناگون بوجود آمد؟ این مطالب باید بیان شود تا مجدد مردم از درب خانه اهل بیت علیهم السلام دور نشوند و همین کارها با اولاد ائمه علیهم السلام تکرار نشود.

معنای این چهار ماه حرام در بین امامان چیست؟ حضرت صادق علیه السلام پاسخ داد: آن چهار ماه امامان علی نام هستند که احترام آنها نه تنها بر معصومین، بلکه بر کل کائنات واجب است. اول امیرالمؤمنین علی علیه السلام، دوم امام سجاد علیه السلام و سوم امام رضا علیه السلام که امام صادق علیه السلام فرمود: گرچه او فرزند من است اما به علت "علی" نام بودن، احترامش بر من واجب است.

وقتی می گوییم پیغمبر صلی الله علیه و آله باید الگو باشد یعنی ارزش های ذاتی لایتغیری که تبدل زمان و مکان هیچ آسیبی به ارزش بودن آن نمی زند، اینها قراردادی و اعتباری نیست. ارزش های ذاتی انسانی تابع شرایط زمان و مکانی نیست.

در مجموع روایاتی که از آل الله علیهم السلام وجود دارد دو عمل را غیرباطل دیدم: 1- هر کسی با هر ویژگی که توانست برای امام حسین علیه السلام گریه کند گریه اش باطل نمی شود و می ماند حتی کفار! 2- دومین عملی که می گویند نه باطل می شود و نه قطع می شود هیچ وقت از بین نمی رود، زیارت اباعبدالله علیه السلام است.

دنیا اگر اصالت پیدا کرد، اگر حرام برای انسان لذت بخش شد هدف ابدیت و قیامت کنار رفت انسان بیچاره می شود. طبق سند زیارت اربعین مردم، دنیا را اصالت بخشیدند و آخرت را سبک دیدند و همه بدبختی شان ناشی از این بود.

ابلیس گفت: نوح به دو چیز آلوده باش، یکی حسد، قابیل آلوده شد و برادرش را کشت و دیگری حرص، خدا کل باغ آباد را در اختیار حضرت آدم علیه السلام گذاشت و گفت: به یک درخت نزدیک نشو. اما حرص، آدم علیه السلام را از آنچه خدا برایش آماده کرده بود، خارج کرد و به طرف درخت ممنوعه کشاند و از بهشت اخراجش کرد.